Podczas ostatniego salonu samochodowego w Genewie uwagę koneserów samochodowej klasyki przykuły dwie premiery: Ermini i Alfa Romeo Disco Volante. Ta ostatnia w wykonaniu tej samej firmy, która zbudowała trzy legendarne już modele o tej samej nazwie w latach pięćdziesiątych.
Ryszard Romanowski
Co ciekawe powróciła konstrukcja nadwozia znanego jako Superleggera w zupełnie nowym wydaniu. Pisząc o tych konstrukcjach trudno nie cofnąć się do historii. Carrozzeria Touring założona została 25 marca 1926 roku w Mediolanie przez Felice Bianchi Anderloniego i kierowcę testowego Isotty – Fraschini Gaetano Ponzoniego. Wspólnicy wykupili firmę nadwoziową Vittoria Ascara, noszącą nazwę Carroseria Falco. Nowa firma nadwoziowa miała doskonałą lokalizację na via Ludovico da Breme 65, bardzo blisko zakładów Alfy Romeo, Isotty – Fraschini i Citroena Italia.
Alfa Romeo C52 Disco Volante berlinetta z 1952 r.
Przełomowa konstrukcja
Niemal od początku pracowano nad nadwoziem, które niebawem miało zasłynąć jako superleggera, czyli super lekkie. Do prac nad projektem przystąpił również przejęty z Isotty – Fraschini Giuseppe Seregni. Analizowano konstrukcje lotnicze i system Charlesa Weymana, polegający na pokryciu ramek z lekkich rurek jak najlżejszym materiałem. System superleggera opatentowano w 1936 roku i od razu stał się on znakiem firmowym, stanowiącym drugi człon nazwy firmy. Nadwozia tego typu budowano dla różnych modeli samochodów ale do wybuchu wojny najsłynniejsza była Alfa Romeo 8C 2900 i BMW 328, oraz jej mutacje przeznaczone na wyścig Mille Miglia 1940. Bawarskie auta, które wygrały wojenną namiastkę Mille Miglia budowano w Mediolanie.
cały artykuł dostępny jest w wydaniu 4 (79) kwiecień 2014
