W roku 2000 zarząd Audi A.G. rozważał wprowadzenie na rynek dużych, siedmioosobowych SUV’ów. Koncepcja zakładała budowę dużego SUV’a na specjalnie w tym celu stworzonej własnej platformie. Pojazd miał być z założenia tańszy, nie tylko od pozostającego w grupie VW Porsche Cayenne, ale także od VW Touareg’a. Projekt został roboczo nazwany Pikes Peak.
Piotr Bednarski
Zarząd Audi chciał dowiedzieć się, jak przy zdefiniowanych przez siebie założeniach auto miałoby wyglądać. Na początek stworzono więc wstępny tzw. Seating Package. Jest to rysunek pozycjonujący w aucie pasażerów, definiujący wymiarami wnętrza oczekiwany poziom komfortu, ale też przedstawiający usytuowanie silnika, mechanizmów przeniesienia napędu, układu wydechowego oraz pomniejszych elementów.
Wirtualni pasażerowie to humanoidalne modele o rozmiarach odpowiadających od 95 do 99% populacji. Oznacza to że 1 - 5% populacji o największych rozmiarach nie będzie odczuwać założonego komfortu podróżowania. W tym momencie wstępnie wrysowywane są też wyselekcjonowane istniejące komponenty z obecnie produkowanych pojazdów, które nadają się dla nowotworzonego auta..
Kolejne zadanie to obudowanie pasażerów i kluczowych zespołów auta koncepcją struktury nadwozia. Na tym etapie w odpowiednim miejscu wrysowuje się tzw. typowe przekroje wykonane przez hipotetyczne profile struktury auta. Ważne jest aby wielkość i proporcje typowych przekrojów wstępnie dobrać do wielkości projektowanego pojazdu. Brak doświadczenia projektanta na tym etapie może spowodować poważne perturbacje w kolejnych fazach projektu. Kolejnym typowym etapem jest zaprojektowanie wnętrza pojazdu i wykonanie dokładnie odwzorowującej projekt makiety wnętrza pojazdu w skali 1:1 (Seating Buck). W związku z tym, że w opisywanym przypadku miał to być pojazd o nowej dla producenta funkcjonalności zdecydowano się na kompletną, dokładnie odwzorowującą projekt funkcjonalną makietę auta, co spowodowało, że typowy „Seating Buck” został obudowany laminatowym nadwoziem z funkcjonalnością tylnej klapy i drzwi. Aby tego dokonać trzeba było stworzyć powierzchnię stylistyczną. Bazą do jej stworzenia były przygotowane wcześniej i spozycjonowane w przestrzeni typowe przekroje struktury nadwozia. Tworzeniem powierzchni stylistycznej zajmują się styliści ze studia stylistycznego, w tym wypadku – studia Audi zlokalizowanego w USA w Kalifornii. Ze względu na chęć znacznego skrócenia terminu realizacji tej fazy projektu zrezygnowano ze wsparcia studia stylistycznego. Prace stylistyczne, sprowadzające się do wstępnej stylistycznej definicji bryły nadwozia nowego w Audi typu pojazdu, powierzono inżynierowi odpowiedzialnemu w tej fazie projektu za koncepcję struktury nadwozia.
Funkcjonalna makieta pojazdu w skali 1:1, powstała na bazie opisywanej fazy koncepcyjnej projektu, miała za zadanie przekonać oglądających go decydentów o właściwości poczynionych założeń - m.in. o komforcie wsiadania i wysiadania z pojazdu (szczególnie z trzeciego rzędu siedzeń). Dlatego też na bazie powierzchni stylistycznych i typowych przekrojów powstały koncepcyjne modele ściany bocznej zewnętrznej.
cały artykuł dostępny jest w wydaniu 7/8 (82/83) lipiec/sierpień 2014
