Konstruktor pracujący z systemem CATIA V5 nigdy nie ma dostępnej licencji, która umożliwia zastosowanie wszystkich funkcji tego systemu. W przypadku parametrycznego modelera powierzchniowego (środowisko Generative Shape Design) możliwości dostępne z licencją GS1 są ograniczone w porównaniu z licencją pełną, czyli GSD. Ale czy to naprawdę oznacza, że pewnych problemów geometrycznych nie można rozwiązać bez licencji GSD? Można, bo dla wielu poleceń licencja GSD „tylko” automatyzuje to, co z licencją GS1 można wykonać krok po kroku, czyli „ręcznie”. Trzeba jednak dodać, że licencja GS1 pozwala tworzyć powierzchnie typu Multi-Sections Surface czy Fill, które mogą być jedynie styczne do powierzchni sąsiednich, podczas gdy z licencją GSD definicja takich powierzchni pozwala także wymusić zachowanie warunku ciągłości krzywizny. Ale czy zawsze pomiędzy powierzchniami definiującymi kształt projektowanej części musi być zachowana ciągłość krzywizny?
Andrzej Wełyczko
Rozważmy przypadek zaokrąglenia krawędzi powierzchni określanej jako „diabolo seat”, w którym z każdego z dwóch narożników wychodzą cztery krawędzie (Rys.1).
Rys. 1
Jeśli użytkownik ma licencję GSD, to bez problemu wykona zaokrąglenie krawędzi takiego modelu za pomocą polecenia EdgeFillet (Rys. 2) w trybie Blend corner(s). W takim przypadku w pobliżu wierzchołków system definiuje powierzchnię blend corner surface.
A jeśli użytkownik ma tylko licencję GS1? W takim przypadku powierzchnia „zaokrąglenia” narożnika może być zdefiniowana krok po kroku, ale zanim przejdę do opisu takiej metody spróbujmy rozważyć istotę problemu. Parametryczny model powierzchniowy projektowanej części rozpoczynamy zwykle od definicji powierzchni podstawowych, które następnie mogą być docinane (w celu uzyskania wymaganego kształtu) i „sklejane” w jeden obiekt. Kolejnym krokiem jest zaokrąglanie ostrych krawędzi takiego modelu. Rozważmy model powierzchni zamkniętej (Rys. 3), w którym trzy krawędzie mają wspólny wierzchołek. Nic specjalnie trudnego, ale rezultat zależy od tego, w jakiej kolejności zdefiniujemy zaokrąglenie tych krawędzi:
Jeśli wszystkie krawędzie mają być zaokrąglone z taką samą wartością promienia, to kolejność wskazanych krawędzi nie ma znaczenia (przypadek A),
Jeśli promienie zaokrągleń krawędzi mają być różne, to poprawny rezultat (przypadek B lub C) otrzymamy wtedy, gdy jako pierwszą zaokrąglimy krawędź (tu oznaczoną jako 1), dla której objętość powierzchni po wykonaniu polecenia EdgeFillet zwiększy się.
Przypadek D jest zwykle uważany za rozwiązanie błędne, mimo że taka definicja jest możliwa.
cały artykuł dostępny jest w wydaniu 4 (115) kwiecień 2017
