Lakierowanie proszkowe, obok malowania kataforetycznego, jest najszybciej rozwijającą się dziedziną pokrywania powłokami ochronnymi. Obecnie większość elementów podwozi samochodowych (wahacze, stabilizatory czy sprężyny zawieszenia) jest lakierowana proszkowo. Stosowanie tej techniki umożliwia zmniejszenie kosztów malowania, a jednocześnie zapewnia bardzo dobrą odporność korozyjną.
Bartosz Zubrzycki
Mimo że najprawdopodobniej od każdego przedstawiciela handlowego z przedsiębiorstwa sprzedającego farbę usłyszymy zwrot typu „zapewniam, że”, odnoszący się do wspaniałych właściwości powłok proszkowych, to w trosce o właściwy poziom jakości procesu należy wcześniej sprawdzić wszystkie wymagania określone w dokumentacji technologicznej, które będą musiały być spełnione po nałożeniu farby.
Fot. 1 Belka przed spawaniem
Na etapie projektowania oraz tworzenia technologii wykonania detalu powinniśmy zdefiniować wszystkie możliwe zagrożenia mogące wystąpić podczas procesu wytwórczego.
W artykule opisano przykład lakierowania ważnego elementu maszyn rolniczych, który po procesie lakierowania zmienił swoją średnicę wewnętrzną.
Przygotowanie powierzchni przed lakierowaniem
Na stanowisko przygotowania powierzchni trafiają półprodukty przeznaczone do lakierowania. Elementy składowe detali zostały wycięte na wycinarce laserowej (Fot. 1) i wytoczone na tokarkach numerycznych (Fot. 2). Następnie detale trafiają do wydziału zautomatyzowanego spawania. Elementy w przyrządach spawalniczych są spawane (Fot. 3) na postawie WPS, a potem kontrolowane metodą wizualną i penetracyjną, oraz magnetyczno-proszkową. Ostatnim procesem, przed wydaniem elementu na lakiernię, jest rozwiercanie otworu w tulei (Fot. 4) oraz zabezpieczanie go (przed lakierowaniem). Grubość, rodzaj powłoki i stopień przygotowania powierzchni jest określony w oparciu o normę europejską ISO 12944-5 i normę branżową qualisteelcoat.
cały artykuł dostępny jest w wydaniu 9 (120) wrzesień 2017
