Przy projektowaniu mechanizmów lub elementów maszyn często zachodzi potrzeba wykonania symulacji ruchu. Nie zawsze jest to proste, gdyż ruch bywa bardzo skomplikowany. Jeśli odbywa się on na jednej płaszczyźnie, sprawa jest łatwiejsza, gdyż większość przemieszczeń można zdefiniować za pomocą odpowiednio utworzonych silników. Problemy występują w sytuacji, kiedy ruch odbywa się w kilku płaszczyznach. Spowodowane jest to faktem, że koordynować trzeba wtedy przemieszczenia w trzech wymiarach, a to już nie jest takie proste za pomocą samych napędów.
Bernard Pacula
W przypadku pokazanym na rysunku 1 widać, iż detal, umieszczony na przenośniku, musi się przemieścić wzdłuż górnej części urządzenia, a następnie zjechać na dolny przenośnik i kontynuować ruch wzdłuż niego.
Rys. 1
W celu poprawnego zdefiniowania odpowiedniego położenia detalu należy przemyśleć, w jaki sposób nadać relacje, aby można było przeprowadzić taką symulację. Możliwe są dwa rozwiązania – wykorzystanie blokowania relacji poprzez użycie zmiennych lub w przypadku starszych wersji Solid Edge – przez wykorzystanie ukrywania/pokazywania części w odpowiednim czasie symulacji. W pierwszej kolejności wykorzystamy zmienne.
Aby element przemieszczany mógł być odpowiednio przesuwany konieczne jest przypisanie relacji. Pierwszą z nich jest przyleganie do górnej powierzchni górnego przenośnika. W celu ułatwienia orientowania się, która relacja tyczy się której zmiennej, można podczas tworzenia relacji nazwać je odpowiednio. W tym przypadku relacja nazywa się PrzyleganieGornyPrzenosnik. Aby można było zdefiniować kolejną relację (przyleganie do dolnego przenośnika) konieczne jest zablokowanie relacji pierwszej. Odbywa się to przez kliknięcie prawym klawiszem myszy i wybranie polecenia Blokuj. Jest to o tyle ważne, że jeśli nie wykona się tej czynności, to nie będzie możliwe zdefiniowanie drugiego przylegania ze względu na konflikt relacji. Ostatnią relacją, która będzie potrzebna do dalszych działań jest wyrównanie lica przedniego detalu z licem dolnego przenośnika. Po zdefiniowaniu tych relacji konieczne będzie zablokowanie ostatnich dwóch relacji i pozostawienie tylko pierwszej. Wynika to z faktu, iż tylko ona pasuje do położenia początkowego, a pozostałe powodowałyby konflikt.
Pozostaje jeszcze zdefiniowanie relacji wyrównania płaszczyzny przenośnika pionowego z licem górnego przenośnika taśmowego. Będzie ona później blokowana, aby możliwe było wykonanie ruchu przenoszącego detal na dolną taśmę.
cały artykuł dostępny jest w wydaniu 9 (120) wrzesień 2017
