Technologiczność konstrukcji jest jednym z warunków koniecznych, bez znajomości którego niemożliwe staje się poprawne zaprojektowane wyrobu zgodnego z określonym procesem wytwarzania, w naszym przypadku – wtryskiwania.
Adam Kałamarz
Zanim przejdziemy do udoskonalania geometrii naszego wyrobu, powiemy sobie kilka słów na temat podstawowych wiadomości związanych z technologicznością konstrukcji wyprasek.
Gniazdem formującym nazywamy przestrzeń, ograniczoną powierzchniami formującymi, w których następuje uformowanie detalu (Rys. 1). 
Rys.1 - Gniazdo formujące - podział na matryce i stempel
Z reguły, cześć wklęsłą nazywamy matrycą, a część wypukłą stemplem. Po wypełnieniu gniazda tworzywem (które zostaje dostarczone przez system kanałów doprowadzających) następuje uformowanie, ochłodzenie i usunięcie wypraski. Niestety konstrukcja naszego detalu uniemożliwia bezproblemowe usunięcie z uwagi na brak pochyleń na ściankach zewnętrznych. Dzięki pochyleniu ścian już po niewielkim rozjeździe części formujących powstaje luz pomiędzy wypraską a segmentem formującym i znika niebezpieczeństwo zatarcia lub uszkodzenia. Wielkość pochylenia zależy m.in. od konstrukcji detalu (grubości ścian, wysokości, sztywności, gładkości powierzchni, rodzaju nadanej faktury), właściwości zastosowanego tworzywa (wielkości skurczu, współczynnika tarcia), konstrukcji formy (rozwiązanie uwalniania i wypychania wypraski) czy technologii wtrysku (zastosowane ciśnienia, temperatury, zastosowanie środków smarnych ułatwiających usuwanie detalu).
| Tworzywo | Pochylenie ścian bocznych (w stopniach) |
| ABS | 0,5 |
| PP | 0,3 |
| PS | 1,5 |
| POM | 0,5 |
W Tabeli 1 zostały podane minimalne pochylenia ścian bocznych dla wybranych rodzajów tworzyw. W naszym przypadku jednym z głównych kryteriów wyznaczających wartość pochylenia, będzie wielkość faktury zastosowanej na zewnętrznej powierzchni wypraski, która wg. wzornika VDI 3400 (Rys. 2) wynosi 27.
Rys. 2 - Wzornik VDI 3400
cały artykuł dostępny jest w wydaniu 1/2 (40/41) styczeń/luty 2011
