Postęp naukowo-techniczny szczególnie w zakresie inżynierii materiałowej, technik przetwórstwa oraz techniki mikroprocesorowej przyczynił się do rozpowszechnienia zastosowań tworzyw sztucznych w życiu codziennym oraz przemyśle. Szczególnie pożądaną cechą współczesnych wyrobów jest duża integracja funkcji (wielofunkcyjność). Warunek ten znakomicie można realizować w wyrobach z tworzyw sztucznych, a jeszcze lepiej poprzez łączenie w sposób nierozłączny dwóch lub więcej tworzyw w całość. Dodatkową zaletą takiego połączenia jest efekt synergii, ponieważ jest to nie tylko integracja własności ale także uzyskanie dodatkowych cech użytkowych w wyrobie.
Andrzej Zwierzyński
Wypraskami wielokomponentowymi są wyroby składające się z dwóch lub więcej materiałów połączone ze sobą w sposób nierozłączny, gdzie spoiwem jest tworzywo. Tworzywa sztuczne, dzięki szerokiemu zakresowi własności, zapewniają szczelność oraz wytrzymałość połączeń; mogą także spełniać dodatkowe funkcje użytkowe w wyrobie. Określenie wypraska wielokomponentowa ma znaczenie bardzo szerokie, nawet wówczas, gdy ograniczyć je tylko do wyrobów uzyskiwanych metodą wtryskiwania. Materiałami składowymi, poza tworzywami, mogą być metale, materiały miękkie (folie, tekstylia), materiały ceramiczne, a także podzespoły wielomateriałowe. Poniżej omówimy wypraski wtryskiwane z połączeniami typu: tworzywo-tworzywo. 
Wypraski wielokomponentowe, ze względu na własności użytkowe (duża integracja funkcji), zdecydowanie przewyższają wypraski jednokomponentowe. Toteż zapotrzebowanie rynku na tego typu wyroby systematycznie rośnie. Potrzeby rynku są dodatkowo zwiększane poprzez ciągłe wprowadzanie nowych wyrobów oraz nowych materiałów polimerowych. Do najważniejszych zalet wyprasek wielokomponentowych należą:
- integralnie i pewnie połączone elementy wypraski podczas procesu na jednej wtryskarce
- lepsza jakość wyrobów (wytrzymałość, szczelność)
- wyeliminowanie procesów łączenia lub montażu
- lepsze własności użytkowe i funkcjonalność
- możliwość obniżki kosztów wytwarzania (przy długich seriach)
cały artykuł dostępny jest w wydaniu 5 (32) maj 2010
