19 kwietnia 2024


W poprzednich odcinkach wykonaliśmy ramę będącą podstawą konstrukcji kosiarki. Do niej  dodawane będą teraz kolejne podzespoły funkcjonalne urządzenia. Tym razem  skupimy się na wykonaniu elementu roboczego urządzenia. Mając gotowe wszystkie najważniejsze podzespoły, możliwe będzie wykonanie złożenia całości i dorobienia elementów potrzebnych do ich połączenia, a nastepnie wykonanie podstawowych analiz, i wreszcie – sprawdzenie funkcjonalne urządzenia.

Bernard Pacula

Pracę nad tym elementem warto rozpocząć od zaplanowania rozmieszczenia elementów w złożeniu. Aby tego dokonać należy uruchomić szablon tworzenia złożeń w Solid Edge oraz utworzyć na tym poziomie szkic, i jako płaszczyznę, na której będzie on tworzony, wybrać płaszczyznę XY. Tworzenie schematów warto zawsze robić na poziomie głównego złożenia, gdyż w łatwy sposób można je później wykorzystywać w podzespołach, a każda ich modyfikacja będzie automatycznie powodowała przeliczenie zależnych części czy szkiców. Stosując tę metodę łatwiej również sterować zmiennymi z poziomu tabeli zmiennych czy programu Excel i stworzyć parametryczną konstrukcję urządzenia. Mając utworzony szkic można przystąpić do planowania rozmieszczenia elementów w złożeniu. Oczywiście, stosując technologię synchroniczną do tworzenia części składowych nie ma możliwości wiązania geometrii ze szkicem, ale można go wykorzystać do definiowania relacji w złożeniu lub wiązania obiektów wymiarami pomiędzy zmiennymi. Chcąc zdefiniować odpowiedni zarys należy rozrysować obszary robocze poszczególnych ostrzy. W naszym przypadku będą trzy ostrza; należy dobrać je tak, aby praca w obszarze roboczym przebiegała w sposób najbardziej efektywny. Przykład rozrysowania układu widać na rysunku 1.

Rys_1_kosiarka
Rys. 1

Do optymalizacji kształtu można wykorzystać narzędzie Szukanie wyniku, dzięki któremu podając jeden z wymiarów, jako zmienny, można dopasować optymalnie inne parametry zarysu. Polecenie to jest również bardzo dobrym narzędziem podczas planowania rozmieszczenia kół pasowych i rolek napinających, gdyż łatwiej dopasować rozmieszczenie tych elementów na geometrii niż zakładać tworzenie niestandardowych długości pasa.


cały artykuł dostępny jest w wydaniu 10 (61) Październik 2012