W sytuacji, gdy po wczytaniu widać, iż są dostępne obiekty konstrukcyjne, lub jeden obiekt konstrukcyjny, który łączy w sobie kilka brył, można wykonać import ponownie, wybierając jednak szablon złożenia. Zastosowanie drugiego wariantu daje możliwość odtworzenia dodatkowych części składowych złożenia podczas operacji importu (Rys. 6). 
Rys. 6
Należy zawsze przeanalizować czy są one potrzebne, gdyż im więcej szczegółów, tym większe obciążenie systemu a więc i zmniejszenie komfortu pracy.
Po zapisie złożenia można wstawić podzespół napędu do złożenia głównego. Po odpowiednim spozycjonowaniu względem płyty, na której będzie umieszczony, dzięki wykorzystaniu relacji współosiowości z otworem oraz przylegania i wyrównania płaszczyzn, podzespół umieszczony zostaje w strukturze złożenia. W tym momencie, w miarę potrzeb można stworzyć nową konfigurację lub zaktualizować istniejącą, w celu uzupełnienia jej o nowo dodane złożenie. Mając wstawiony silnik należy wstawić na wale koło pasowe wraz z oprzyrządowaniem, dla przenoszenia napędu za pomocą pasa na układ roboczy. Gdy koła pasowe są zamocowane na wale silnika, podobnie jak na układzie noży, można przystąpić do zamocowania pasa klinowego. Aby odpowiednio ustawić długość pasa, jak również odpowiednie położenie napinacza pasa, można skorzystać z polecenia Szukanie wyniku. Tym sposobem optymalizując konstrukcję można dopasować położenie rolki do długości pasa, jaką musimy zastosować. Jest to najszybszy i pewny sposób na właściwy dobór tego elementu (Rys. 7).
Rys. 7
W przypadku posiadania licencji programu umożliwiającej korzystanie z Podręcznika inżynierskiego można wykorzystać ten moduł do wykonania parametrycznych modeli kół pasowych wraz z obliczeniem parametrów pracy. W tym celu należy uruchomić polecenie Narzędzia -> Środowiska -> Podręcznik inżynierski, a w nim wybrać Pulleys Designer. W oknie tego narzędzia można zdefiniować parametry dotyczące zarówno samych gabarytów przekładni, jak i analizy pod względem np. przenoszonej mocy. System po wprowadzeniu danych wykona przeliczenie parametrów, oraz wyświetli informację czy podane parametry pozwolą na wykonanie poprawnej konstrukcji. Wynikiem końcowym tego modułu są parametryczne modele kół pasowych, które można umieścić na odpowiednich elementach konstrukcji. Oczywiście, sam pas musi zostać wykonany tak jak poprzednio, jako wyciągnięcie profilu po ścieżce (Rys. 8).
Rys. 8
Podobnie do samego napędu, sprawa wygląda podobnie z przeniesieniem napędu na poszczególne koła. Ponieważ przeniesienie napędu odbywa się przez pas, konieczne jest wstawienie układu przeniesienia napędu n pasa na koło. W tym celu zaimportowany zostanie podzespół, jako pojedyncza bryła, do którego dodane zostaną elementy mocujące koło. Tym samym obudowując zaimportowany obiekt uzyskujemy kompletny podzespół napędowy koła (Rys. 9).
Rys. 9
Pozostaje już tylko wstawić podzespół do głównego złożenia. Wykorzystując odpowiednie relacje umieszczamy podzespół. Podobnie sprawa wygląda z przeciwnym kołem, gdyż tam trzeba zaimportować lustrzaną wersję przekładni oraz obudować ją tak samo jak poprzednią. Przy wstawionych obu podzespołach pozostaje nam jeszcze kwestia napędzenia ich z silnika. W tym celu należy stworzyć kolejny pas. Oczywiście, należy również dodać napinacze pasa i dobrać ich położenie. Do wału silnika dodane zostało kolejne koło pasowe, a odpowiednie napinacze wstawione, aby zapewnić odpowiednią konstrukcję przekładni (Rys. 10).
Rys. 10
Przednie koła w tym układzie są proste do umieszczenia, gdyż można wykorzystać typowe koła dostępne w katalogach lub zaprojektować je w prosty sposób samemu. Jeśli wybierzemy wariant drugi, wymaga to utworzenia elementu blaszanego obejmującego koło, przyspawania osi mocowanej w tulei ramy (wraz z łożyskowaniem), wstawienia koła wraz ze śrubą mocującą, i koło gotowe. W tym momencie główne składniki układu napędowego są już zdefiniowane, a połączenia pasowe pomiędzy nimi – wykonane. W celu optymalizacji pracy oczywiście można zapisać sam zespół napędowy jako kolejną konfigurację wyświetlania, by móc go oddzielnie przywoływać w przypadku konieczności jego modyfikacji.
W następnym odcinku kompletna kosiarka będzie już gotowa, oczywiście z uwzględnieniem szeregu uproszczeń, które zastosowaliśmy dla przejrzystego zaprezentowania metody tworzenia tego typu konstrukcji.
Bernard Pacula
artykuł pochodzi z wydania Listopad 11 (62) 2012
Czytaj także:
- start
- Poprzedni artykuł
- 1
- 2
- Następny artykuł
- koniec