Amerykańska firma Desktop Metal, oferująca jak dotąd swoim klientom rozwiązania w zakresie wytwarzania przyrostowego precyzyjnych elementów z metalu za pomocą technik alternatywnych dla metod opartych o działanie lasera, zaprezentowała kolejną technikę druku 3D, tym razem elementów kompozytowych.
Drukarki z serii Fiber, wykorzystujące w pracy filament z zawartością włókien ciągłych (węglowych lub szklanych) nawet do 60%, w zamyśle firmy stanowią pomost łączący technologię AFP (Automated Fiber Placement) z wytwarzaniem przyrostowym. Oferowane są w dwóch wariantach:
Seria Fiber HT to drukarki 3D do produkcji elementów kompozytowych z włóknami ciągłymi w wysokiej jakości matrycy polimerowej na bazie m.in. PEEK (polieteroeteroketon) lub PEKK (polieteroketonoketon) z porowatością poniżej 1%
Seria Fiber LT to podobne urządzenia, wykorzystujące do druku elementów kompozytowych filamenty z włóknami ciągłymi w matrycy termoplastycznej na bazie nylonu PA-6 (poliamid-6). Gotowe produkty mają porowatość poniżej 5%.
Połączenie AFP z drukiem 3D w jednym urządzeniu jest możliwe dzięki zastosowaniu dwóch głowic roboczych, z których jedna to moduł μAFP, aplikujący taśmy z preimpregnowanymi włóknami ciągłymi, a druga to dysza do ekstruzji filamentu z ciętymi włóknami na osnowie polimerowej. Produkowane metodą Fiber elementy kompozytowe są lekkie i cechują się dużą wytrzymałością mechaniczną i odpornością na temperatury robocze nawet powyżej 250 °C.
Jak wyjaśnia dr Konstantine Fetfatsidis z Desktop Metal (wcześniej w spółce Aurora Flight Sciences, należącej do Boeinga), metoda druku Fiber udostępnia producentom możliwości AFP w mniejszej skali, do wytwarzania mniejszych, bardziej złożonych części, bez potrzeby przygotowania skomplikowanego oprzyrządowania, dużego wkładu pracy ręcznej, dużych ilości materiałów i długich, wieloetapowych procesów produkcyjnych. Urządzenia z serii Fiber trafią na rynek wiosną przyszłego roku.