Profesor elektroniki Chris Giebink z Uniwersytetu Pensylwanii pracując nad wysokowydajnymi ogniwami fotowoltaicznymi opracował powlokę antyrefleksyjną, która czyni pokryte nią tworzywo sztuczne prawie niewidzialnym. Jak mówi prof. Giebink, stało się to przypadkiem.
Chodziło o pokrycie ogniwa tworzywem maksymalnie redukującym straty, powodowane odbiciem światła. Istniejące powłoki antyrefleksyjne zaprojektowano wyłącznie w celu redukcji światła widzialnego. Tymczasem fotoogniwo działa w pięć razy szerszym zakresie widma. Wykorzystując cząsteczkę protektorową wytworzoną w nanoskali, w odparowującym teflonie uzyskano film, który nazwano Teflon-Air. Materiał o współczynniku załamania światła 1-1,5 ma doskonałą przyczepność do wszystkich tworzyw sztucznych. Nie przylega do szkła. Ponadto jest twardy i trwały, co potwierdziły trwające dwa lata testy. Ma również znacznie szersze spektrum zastosowań niż przewidywali jego twórcy. W zakresie światła widzialnego eliminuje odbicia tak skutecznie, że na pokrytych nim np. okularach lub soczewkach odbicia stają się niemal niewidzialne, a do oka lub matrycy kamery dociera niczym nie zakłócony obraz.
