Materiałami powszechnie stosowanymi w technice lotniczej są kompozyty na bazie włókien szklanych, a częściej – węglowych CFRP. Materiały te mają wiele zalet, lecz jedną zasadniczą wadę. Podczas trafienia przez piorun nie są w stanie rozproszyć energii.
Na wyładowania atmosferyczne szczególnie narażone są takie elementy płatowca jak krawędzie natarcia, końcówki skrzydeł, gondole silników i łopaty śmigieł. Podobny problem występuje w elektrowniach wiatrowych. Stosowanie ochronnych folii takich jak np. Dexmet podraża i komplikuje konstrukcje. W Oak Ridge National Laboratory otrzymano klej do CFRP. Jego struktura przypomina łańcuch polimerowy i przewodzi prąd. Klej wykazuje również dużą wytrzymałość w obróbce cieplnej. Przeprowadzono testy i symulacje silnych wyładowań atmosferycznych. Badane elementy wykazywały co najwyżej minimalne, nie zagrażające konstrukcji uszkodzenia.
