Dzięki rozwojowi metod wytwarzania przyrostowego, druk 3D zyskuje pozycję pełnowartościowej technologii produkcyjnej.
Metoda zakłada wykorzystanie do kontroli procesu fotopolimeryzacji dwóch źródeł światła o antagonistycznym działaniu.
Za przełom technologiczny można byłoby uznać materiał wykazujący się zarówno sztywnością w odpowiedzi na silne uderzenia, jak i elastycznością w reakcji na mniejsze obciążenia.
Tanbium jest kompozycją tantalu i niobu, pozbawioną domieszki hafnu, przystosowaną do aplikacji w postaci proszkowej.
Technologia zmienia także sposób, w jaki myślimy o druku 3D, gdyż tutaj wybór docelowego materiału może nastąpić już po ukończeniu samego drukowania.
Binder jetting pozwala produkować metalowe i ceramiczne części o złożonej geometrii w małych i średnich seriach.
Specjaliści z ORNL opracowali technologię wytwarzania ceramicznych elementów reaktorów chemicznych do produkcji gazu syntezowego.
Postanowiono wydrukować część zamienną z tworzywa sztucznego, spełniającego wymagania odnośnie wytrzymałości mechanicznej, temperaturowej i ogniotrwałości.
W wyniku optymalizacji topologicznej udało się zredukować masę formy o 34%, przy jednoczesnym zapewnieniu stabilności kształtu formowanych wyprasek.
W punktach wymagających wzmocnienia stosowany jest czysty filament wysokiej jakości, a resztę drukuje się przy użyciu ekologicznego zamiennika.
Stop DuAlumin-3D opracowano specjalnie pod kątem wytwarzania przyrostowego.
© ITER 2007-2025
Zapisz się, aby na bieżąco otrzymywać linki do kolejnych, darmowych wydań Projektowania i Konstrukcji Inżynierskich