Zalecane jest projektowanie skleiny tak, by eliminować potencjalne działanie sił rozrywających, a maksymalizować działanie sił ściskających lub ścinających.
W przypadku struktur silnie obciążonych zalecane jest stosowanie tzw. połączeń hybrydowych, gdzie jednocześnie stosowane są łączniki mechaniczne oraz klej.
Kleje elastyczne sprawdzają się głównie w takich miejscach, gdzie mamy do czynienia z dużymi elementami o różnych współczynnikach rozszerzalności termicznej.
Głównym problemem przy produkcji części z polipropylenu jest jego niska energia powierzchniowa. Skutkuje to zarówno utrudnieniami w lakierowaniu, jak i łączeniu elementów za pomocą klejenia.
Zastosowanie materiałów z rodziny poliolefin, jak polipropylen, pozwala na uzyskanie dwóch efektów: z jednej strony następuje obniżka kosztów materiałowych, a z drugiej – uzyskujemy znakomitą ...
Wdrożenie i prowadzenie procesu technologicznego dla każdego rodzaju kleju wymaga pełnego zrozumienia jego charakteru i rygorystycznego stosowania opracowanych w laboratorium aplikacyjnym procedur.
Jest to technika wzmacniająca konstrukcję, technologiczna i pozwalająca wykorzystać większość korzyści, jakie wiążą się z przyczynami, dla których stosuje się kompozyty w konstrukcjach nośnych.
Aktywacja powierzchni polega na zwiększeniu energii powierzchniowej do poziomu najczęściej ponad 55 mN/m, a nawet ponad 72,8 mN/m, wymaganej przez lakiery wodorozpuszczalne lub kleje dyspersyjne (PE ...
Klej jest projektowany tak, żeby samoczynnie zapływał złącze i wypierał powietrze. Przykładem są choćby złącza gwintowe, gdzie stosuje się kleje nawet o właściwościach kapilarnych.
Wyróżnienie poliolefin jest ważne, gdyż te tworzywa są trudniejsze do klejenia, ze względu na niskie napięcie powierzchniowe i dużą odporność chemiczną.
© ITER 2007-2025
© ITER 2007-2025