
Symulacje kształtowania wyrobów metalowych są coraz powszechniej wykorzystywane przez producentów w celu zwiększenia jakości wyrobów i wydajności procesów, przy jednoczesnym skróceniu czasu cyklu rozwoju produktu – tak, aby wyroby mogły być szybciej wprowadzone na rynek.
Do najważniejszych aspektów należy sposób, w jaki procesy produkcyjne są modelowane, co z kolei zależy od jakości danych wejściowych użytych w modelu. Głównymi danymi wykorzystywanymi w definicji procesów kształtowania metali jest:
- opis sposobu deformacji i niszczenia materiału (model materiałowy),
- geometria produkowanego wyrobu,
- warunki brzegowe modelu,
- liczba elementów, za pomocą których opisana jest geometria narzędzi i detali, a także krok czasu, określający liczbę operacji obliczeniowych potrzebnych do przeprowadzenia symulacji.
Modele materiałowe to jedne z najtrudniejszych do zdefiniowania danych wejściowych, gdyż opierają się na wynikach testów fizycznych. Na przykład wartości modułu sprężystości i granicę plastyczności uzyskuje się w wyniku próby rozciągania.
W artykule przedstawiona zostanie definicja materiału wymagana w symulacji procesów wytłaczania, obróbki skrawaniem, odlewania i kucia. W kolejnych sekcjach omówione będą cele symulacji, stosowne modele materiałowe i rodzaje danych wejściowych wymaganych przez modele.
Cały artykuł dostępny jest w wydaniu 7/8 (190/191) Lipiec/Sierpień 2023